Ik hou van bombastische gigantische zinnen dat rijkelijk vloeit vanuit de kern van mijn eeuwige zijn dat de alomvattende stijl van mijn extravagante persoonlijkheid laat weerspiegelen in de ogen van de lezer die zich waagt om mijn zinnen te ontrafelen.
Er zijn zielen die waarschijnlijk mijn stijl van schrijven oubollig en afgezaagd vinden en niks liever doen dan kritiek spuwen op de manier hoe ik de constructie van mijn zinnen plaats op een blad die in mijn geest al volgeschreven sta met de schoonheid van mijn innerlijke paradijs waar ik een onnoemelijke vreugde beleef. Anderzijds zijn er evenveel zielen die houden van de schrijfkunst die ik onder de knie probeer te krijgen door onophoudelijk mijn hogere faculteiten te ontwikkelen samen met een onweerstaanbare drang om te schrijven op een manier die al lang vergeten is in onze vliegensvlugge informatietijdperk. Voor zij die de slaap niet kunnen vatten stel ik voor om mijn werken eens goed door te lezen net voor het slapen gaan en ik verzeker u dat ik jouw hersens masseer met de handen van vermoeidheid omdat ik concentratie eis van de lezer die ik met plezier uitdaag om compleet uit zijn zinnen te gaan als hij of zij zich waagt om mijn waanzinnige lange zinnen door te lezen die ik zelf eerlijk gezegd nog veel te kort vind!
Dus wat is dan creatief schrijven? is het poetisch? is het proza? is het met korte krachtige zinnen? Is het uw mening delen met veel beeldspraak? Is het een spitsvondige tekst vervuld met humor? Het zal mij een worst wezen!
Hoe mooi een prachtig je wel niet schrijft er zijn altijd wel mensen die met heel veel genoegen jouw werk de grond zullen inboren door hun perceptie die niet samen resoneert met jouw realiteit van hoe jij jouw innerlijke pracht laat reflecteren in jouw letterkunst als het zonlicht dat schijnt door een druppel en een regenboog tevoorschijn tovert voor jouw ogen. Dat is de reden dat ik mij niet focus op de vraag van wat is nu creatief schrijven maar richt ik mij eerder op de expressieve kant die alle boekdelen spreekt over de aard en karaktertrekken van een schrijver die weergalmen in de zinnen die hij of zij tovert uit de magische penneveer die zijn herkomst kent vanuit de geest. Ik geef met een vol hart toe dat ik nog veel te leren heb op het vlak van schrijven maar ergens is er een Goddelijke stem die fluistert in mijn passioneel kloppend hart dat het een nooit stoppend proces is zoals de ontwikkeling van ons groeiend bewustzijn. Wat hou ik van de positieve emoties die oplaaien in mijn lichaam als ik schrijf aan een nieuw kunstwerk dat mij het inzicht schenkt dat wij nooit stoppen met leren en dat de liefde voor creëren steeds aanwezig is als een engel die over onze schouder kijkt met ootmoedige ogen en steun biedt om ons zelf te vinden in onze eigen gewaande meesterwerken.
Ik smijt alle hedendaagse regels overboord en laat ze verdrinken in de oceaan van mijn onmetelijke en ontastbare Goddelijke geest die de meeste onder ons vergeten zijn door hun zicht en tastzin te externaliseren in de wereld van de zintuigen waar de zinsbegoocheling de ware koning is en ons tracht te misleiden met tijdelijke waarheden zonder waarde. Mijn waarheid is het genot die ik ervaar als ik mijn geest uitbundig loslaat om een hoop samen geplakte klanken die wij zinnen noemen te smijten naar jouw hoofd als ik een microfoon in mijn handen krijg en net als een verheugt kind speel ik onvermoeid op de speelplaats die ik zelf uitvind in mijn fantasie dat ik op zijn beurt met plezier deel met de waaghalzen die de mysteries van mijn teksten willen ontraadselen. Het kan mij gestolen worden wat anderen denken van mijn werk want de liefde voor schrijven heeft nu mijn zoekend hart gestolen en ik ben dankbaar dat deze hemelse dief mij een pad heeft getoond waarin ik mijn expressie kan laten uitstorten als een overweldigende regen storm in een woestijn!
Heerlijke paradox, een korte blog met lange zinnen, het leven is heerlijk.
Life is good!