ခ်စ္ေသာထိုႏွင္းဆီ
Part(3)
<p dir="auto">အိမ္ႀကီးက အုတ္ခံပ်ဥ္ေထာင္ျဖစ္ကာ အေပၚမွာေရာေအာက္မွာပါ အိပ္ခန္းေတြ႐ွိေနသျဖင့္ ဘႀကီးေသာင္းတို႔အိမ္ေလးမွာအဆင္ေျပသည္။<br />
ထို႔ျပင္ ေတအိမ္ဆိုေပမဲ့ေရခ်ိဳးခန္းအိမ္သာက အိမ္ထဲမွာပဲ ႐ွိေနတာမို႔ ေနသာထိုင္သာေတာ့႐ွိသားဟု တြက္ခ်က္မိ၏<br />
ဦးစိုးမိုးသူက<br />
<code>ရြာထဲမွာဒီအိမ္ အေကာင္းဆံးပဲဖစ္မယ္ကြ၊ေတာအိမ္ေပမဲ့ မဆိုးပူး" ဝိုင္းစက္စက္ လမင္းႀကီးေပၚေနသည့္ေက်ာက္စည္ထဲက ေရျပင္ကို ခ်စ္ေသာကဝရန္တာကေန လိုက္ငံု႔ၾကည့္သည္၊ ဦးစိုးမိုးသူေျပာတာကို စိတ္မဝင္စားသလို ဘာမွျပန္မေျပာဘဲလင္းေနသည့္အိမ္ေတြဆီ ျမင္ျမင္သမ်ွလိုက္ေဝ့ၾကည့္၍တေယာက္တခန္းျပင္ေပးတယ္ဆိုတာ မိန္းခေလးေတြအိပ္တဲ့အခန္းဆို ကြၽန္ေတာ္မအိပ္ပူး"<br />
မဆိုင္သည့္စကားကို ထေျပာ၏<br />
<code>မိန္းခေလး အိပ္တဲ့အခန္းရယ္ ဘာရယ္႐ွိမလားကြာ ဒါစံပါယ္တို႔ညီအမအ္ိမ္ လူမေနတာၾကာၿပီဥစၥာ၊ ငါတို႔ ေကာင္းေကာင္းအနားယူလို႔ရေအာင္ သူတို႔လာ႐ွင္းေပးထားတာ...."ဘာဖစ္ဖစ္ မိန္းခေလးနံ႔ရရင္ေတာ့ မအိပ္ပူး"
<p dir="auto">``သူတို႔ညီအမႏွစ္ေယာက္ ကေလးဘဝတုန္းကဘဲဒီမွာေနဖူးတာ၊မိန္းခေလးနံရရင္လဲ ကေလးေပါက္စမိန္းခေလးနံပဲရမာ"
<p dir="auto">``ထမင္းစားေတာ့လဲမင္းက႐ွံု ့မဲ့ေနတာကို အဘြားကစကားေကာင္းေနလို႔မသိတာ၊ကေလးက်ေနတာပဲခ်စ္ေသာရာ...တေနကုန္ပန္းသီးေတြပဲ စားေနတာ၊မင္း ေရအိမ္ဝင္ရင္ပန္းသီးေတြအဖတ္လိုက္ထြက္လာအူးမယ္"
<p dir="auto">``ဟား!.. ညစ္ညစ္ပတ္ပတ္ေတြေျပာၿပီ၊ဒီမွာတင္းေနတာ"
<p dir="auto"><code>တင္းမွာေပါ့ကြ ဗိုက္မွမျပည့္တာ၊စိတ္ကအလိုလိုေနရင္းတို ေနၿပီေပါ့၊......"ဘယ္လိုလုပ္စားလို႔ရမွာလဲ ၊ၾကက္ေတြကို ေ႐ွ ့မွာဘဲ႐ိုက္သတ္ၿပီးခ်က္တာ"
<p dir="auto">``ဒါကေတာသဘာဝပဲ၊လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ တခါတေလစားရတယ္လို႔ပဲ မွတ္"
<p dir="auto">မ်က္ႏွာတျခမ္းပဲအလင္းေရာင္က်ေနေပမဲ့ ခ်စ္ေသာ ဆံပင္ေတြခါၿပီး ကြၽတ္ခနဲ ႐ွံု ့မဲ့သြားတာကိုျမင္ေနရသည္။
<p dir="auto">``လုပ္မေနနဲ႔. ျမန္ျမန္ျပန္ဖို႔ပဲစဥ္းစား၊ေလးေလး ေအးတိေအးစက္ လုပ္ေနရင္ ကြၽန္ေတာ္ကားေမာင္းၿပီးထြက္သြားမွာေနာ္ ႀကိဳေျပာထားတာ"
<p dir="auto">အိမ္ထဲ လွည့္ဝင္လာရင္း အိပ္ဖို႔ၾကည့္ေတာ့ ဂြမ္းကပ္ အပါးစေလး ခင္းကာ အိပ္ရာခင္းေလး အသစ္ကေလး ထပ္အုပ္ေပးထားသည္။<br />
ေခါင္းအံုးေလးေတြကလဲသစ္သစ္လြင္လြင္ပါပဲ၊ ဒါေပမဲ့ စိမ္းသက္ေသာ ေမႊးနံ႔တခုရေနတာကို ႏွာေခါင္းက ေတာ္ေတာ္ႏွင့္မယဥ္။
<pre><code>``ငါအိပ္ၿပီေနာ္ မင္းအိပ္လို႔မရရင္ မင္းရဲ ့ေျခရင္းမွာ စာအုပ္ဗီဒီ႐ိုေလး ေတြ ့လား၊သြားဖြၿပီးဖတ္ေပါ့"
ဘာလုပ္ရမွာလံ..သူမ်ားအိမ္ကို ။ဘာဖစ္ဖစ္စိတ္က မေက်နပ္တာေတြပဲဖစ္ေနသည္။ ထြက္လာကာစက ဒီရြာကိုဝင္ရမယ္၊ ခ်က္ခ်င္းျပန္ျဖစ္မွာမဟုတ္ပူးဆိုတာကို သိသည္။
<p dir="auto">စိတိထဲမွာဒီအစီအစဥ္ေၾကာင့္ဘာအေႏွာင့္အယွက္မွမဖစ္ခဲ့။ငယ္ငယ္တုန္းကေမေမႏွင့္အတူေရာက္ဖူးေသာေၾကာင့္ သူကိုယ္တိုင္လိုလိုလားလား႐ွိခဲ့သည္ထင္သည္။အခုက်မွ ဘာထဖစ္မွန္းမသိ။
<p dir="auto">အိပ္ယာေပၚမွာ လူးလူးလြန္႔လြန္႔ႏွင့္ ဘယ္လိုမွအိပ္မေပ်ာ္ႏိုင္။ နာရီၾကည့္ေတာ့ ညဆယ့္ႏွစ္နာရီ။ေခြးအူသံေတြကေခြးသံႏွင့္မတူေအာင္ ဆြဲဆြဲငင္ငင္ႀကီးျဖစ္လ်က္။နားေတြပိတ္ထားမိသည္အထိေႏွာက္ယွက္၏<br />
ခ်စ္ေသာ အိပ္မရျခင္းႏွင့္ ည၏ လက္တံေတြၾကားမွာ လံုးေထြးကာ မီးလည္း မမွိတ္ဖစ္ေအ။ထိုစဥ္........
<pre><code> က်ီခနဲ ျမည္သံႏွသ့္အတု ေစ့ထားသည့္တံခါးကပြင့္သြား၏။မ်က္ႏွာကလဲ ထိုဘက္ကိုလွည့္ထားမိတံုးမို႔ ေပၚလာမည့္အရာကိုစိုက္ၾကည့္ေနမိသည္။
ထိန္လင္းေနသည့္မီးေရာင္ထဲကို ဝင္လာသည့္အရာက မိန္းကေလးတေယာက္ဖစ္ေနခဲ့သည္။ ခ်စ္ေသာ 'ဟ' ခနဲ ပါးစပ္ကထြက္ကာ ခ်က္ခ်င္းဌိဳင္ၿပီးသားျဖစ္သြားသည္။
အညိဳေရာင္႐ွပ္အက်ၤ ီပြပြ၊ ထမီအျဖဴပြင့္တိုတိုႏွင့္ ဖ်ားလ်ားက်ေနေသာဆံပင္ ပြေယာင္းေယာင္းက တင္ပါးေလာက္ထိ႐ွိ၏
မီးေရာင္ေအာက္မွာ ခပ္ျပားျပား မ်က္ခံုးတိုတိုႏွင့္ အညိဳေရာင္သမ္းသည့္ႏႈတ္ခမ္းေတြက ထင္းေနသည္။ အသားလတ္လတ္ ေမး႐ိုးကားခ်င္၏
သူမသည္ တြခါးကိုလက္ႏွင့္တြန္းဝင္လာတာမဟုတ္ဘဲ တံခါး႐ွိမွန္းသိေနသျဖင့္ လူႏွင့္တ်ဳးတိုက္ၿပီးဝင္လာတာမ်ိဳး......။
လက္ႏွစ္ဖက္စံုခ်လ်က္ႏွငြ မ်က္ေတာင္ခပ္ေနေပမဲ့ ခပ္ေလးေလး ။အထဲဝင္လိုက္ၿပီး သူ ့ကိုျမင္ေတာ့လဲ ဘာမွေျပာင္းလဲမသြားခဲ့ဘံ မ်က္လံုးေတြက ျမင္ေနက်ျမင္ကြင္းကိုၾကၫြေနတာမ်ိဳးပင္
``မင္း......."
<p dir="auto">လူလား သရဲလား...။<br />
႐ုတ္တရတ္ႀကီး မ်က္ႏွာေသႏွင့္ ေ႐ွ ့ကိုေရာက္လာသျဖင့္ ခ်စ္ေသာလန္႔ဖ်န္႔ထရပ္မိသည္။ သူမကသူထသည့္ေနာက္ မ်က္လံုးတခ်က္ပင့္လာၿပီး အခန္းထဲသို႔ ျပန္ေဝ့ၾကည့္သည္။
<p dir="auto">ၿပီးေတာ့ဝါးခနဲ တခ်က္သမ္းကာ လည္ပင္းကုတ္ရင္း မ်က္လံုးေတြစင္းက်သြားလိုက္ ျပန္ပင့္လာလိုက္....
<pre><code>႐ွည္လ်ားသည့္ မ်က္ေတာငိေတြက အစတည္းပသိပ္ေကာ့ပံုမ႐ွိခဲ့ဘဲ ခုက်ေတာ့ေတာ္ေတာ္အိပ္ခ်င္ေနသည့္ပံု ေပါက္ေန၏
<p dir="auto"><code>ဒီမွာ မင္းဘယ္သူလဲ.."ဟင္.."<br />
လည္ပင္းကုတ္ေနဏင္းငိုက္က်မလိုျဖစ္ေနသည့္ေခါင္းက ျပနိမတ္လာသည္<br />
<code>မင္းကိုေမးေနတာ "ဘာေမးတာလဲ၊ မသိပူး"<br />
စကားျပန္ေျပာသည္ဆိုေတာ့ သရဲေတာ့မဖစ္နိျင္။သူပင့္သက္႐ိုက္၍ အားယူကာ.....
<p dir="auto"><code>မင္းဘယ္သူလဲလို႔ ေမးေနတာ"ဘယ္လိုလုပ္ သိမွာလဲ "<br />
``ဟာ.. ေဟ့ ဘာလုပ္တာလဲ "
<p dir="auto">ေျပာခ်င္ရာေျပာၿပီး ခ်လ်က္သား႐ွိသည့္ သူ ့ျခင္ေထာင္ထဲတန္းတန္းမတ္မတ္ဝင္၏<br />
ဘာလုပ္မလို႔မွန္း မသိဘဲေၾကာင္ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ႏွင့္ ၾကၫြေနၿပီးမွ ျခင္ေထာင္ထဲကို ကိုယ္တပိုင္ေရာက္ၿပီျဖစ္သည့္ သူမကိျ ကမန္းကတန္းျပန္ဆြဲထားရသည္။
<p dir="auto"><code>မင္းဘာလုပ္တာလဲ၊ ထြက္.. ျပန္ထြက္"ဘာလဲ ငါ့ေနရာ ငါအိပ္မလို႔ေပါ့ "
<p dir="auto">``ဘာ.. "
<p dir="auto">ေယာက္်ားေပမဲ့ ၾကက္သီးဖ်န္းခနဲထသြားသည္၊ ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္ႏွင့္ဆံုးသြားသည္ဆိုေသာ စံပါယ္တို႔အေမလား.....<br />
ပခံုးႏွစ္ဖက္ကေန ကိုင္၍ ဆြဲထူထားမိသည့္လက္ကို ေယာင္ယမ္းလႊတ္ၿပီးမွ ေႏြးေနသည့္ အသားအရည္ကို သတိထားမိ၏
<pre><code> ``ဟိတ္"
သူမကေတာ့လႊတ္လိုက္တာနဲ႔အိပ္ယာထဲကိုပဲ ပံုခ်ပစ္လိုက္ဖို႔ အသင့္ျဖစ္ေနသည္ျဖစ္ရာ အဝည္းအသန္ျပန္ဆြဲထားလိုက္ရင္း.....
``ဘာလုပ္တာလဲ မင္းဘသူလဲ။ေျပာေနာ္ သရဲဟုတ္မဟုတိေသခ်ာေအာင္ တစ္ခ်က္ေလာက္ေကြၽးပစ္လိုက္မယ္၊ မနာခင္ေျပာ...."
<p dir="auto">လက္တဖက္ကိုေၾကာက္မက္ဖြယ္ ေျမႇာက္၍ ႐ိုက္ႏွက္မယ့္ပံု ျပေပမဲ့ သူမက ေခါင္းခါလ်က္...<br />
<code>ေကြၽးလဲ မစားခ်င္ပါပူး၊ မဂၤလာေဆာင္မွာစားခဲ့ၿပီးၿပီ ဖယ္ပါ အိပ္မယ္"မရဘူး ထြက္စမ္းအျပင္ကို"<br />
``မထြက္ဘူး "<br />
အိပ္ယာေပၚ ပံုခ်ပစ္ဖို႔ပဲ ႀကိဳးစားေနသည့္ သူမကိုမရမက ဆြဲထုတ္ဖို႔ႀကိဳးစားရင္း ႏွစ္ေယာက္သားဆြဲလား႐ုန္းလား ေတြ ျဖစ္ေနစဥ္...
<p dir="auto"><code>တက္စမ္းပါနင္ကလဲ ျမန္ျမန္ ဒီမွာအေရးႀကီးလို႔ဥစၥာေအးပါဟ. နင္တြန္းမေနနဲ႔ "
<p dir="auto">စကားသံေတြ နဲ႔ကမန္းကတန္း ေျခသံေတြ ၾကားရတာ သိပ္မၾကာလိုက္ဘဲ လက္ႏွိပ္ဓာတ္မီးကိုယ္စီႏွင့္ ဦးဘေသာင္းတို႔ လင္မယားကိုျမင္လိုက္ရ၏<br />
သူတို႔ေနာက္မွည စပါယ္ျဖဴရယ္ ႏြားတင္းကုပ္ေစာင့္သည္ဆိုေသာ ဦးတုတ္ႀကီးတို႔ပါလာသည္။<br />
<code>ႏွင္းဆီ.... "အမေလး ဒုကၡပါပဲ..."<br />
သူ႔လက္ထဲမွာ အိပ္ငိုက္သလို ေပ်ာ့တိေပ်ာ့ဖက္ဖစ္ေနသည့္ သူမကႏွင္းဆီတဲ့လား..။ ႐ုတ္တရတ္မို႔ လူေတြဆီ အာရံုေရာက္သြား သျဖင့္ တြန္းထိုးမႈေတြရပ္သြားစဥ္ သူမက သူ႔ ရင္ခြင္တစ္ျခမ္းမွာ ေခါင္းစိုက္ေန၏<br />
ျမင္ကြင္းကဘယ္လိုဏံုစံေပါက္သြားသည္မသိပဲ လူႀကီးေတြကေတာ့ ျပဴးျပဲၾကည့္ေနရင္း သူမကိုကဲ ပ်ာတိပ်ာယာ ေျပးဆြဲကသည္။<br />
<code>ထင္တယ္.. ဒီကိုပဲ ေရာက္လာမွာဆိုတာ.."အႀကီးမ. ကိုယ့္ညီမကို ဘာဖစ္လို႔ ဂ႐ုမစိုက္တာလဲ"<br />
<code>ဝကလဲ အျမဲတမ္းျဖစ္ေနတာမွမဟုတ္တာ၏ ဒီညဒီလို ျဖဟ္မယ္ ထင္မလား "ကဲ ႐ွင္ကလဲေနာက္မွဆူပါ ၊ အားလံုးအိပ္ပ်က္ကုန္ပါ့မယ္"<br />
<code>ဘာေတြဖစ္ေနတာလဲဟင္ " ႐ုတ္႐ုတ္သဲသဲေတြ ျဖစ္ေနရာက္ု ဦးစိုးမိုးသု ေရာက္လာေတာ့ မ်က္လံးေတြဖိပြတ္လ်က္ဦးဘေသာင္းက. ေပ်ာ့ဖတ္ဖတ္ ယိုင္ထိုးေနသည့္ ႏွင္းဆီကို ေဒၚျမႏွင့္စပယ္လက္ထဲထည့္ကာႏိႈးမေနနဲ႔ေတာ့ အသာေလးေခၚသြားၿပီးျပန္သိပ္လိုက္ "<br />
``ဟုတ္တယ္ သူအိပ္ခ်င္ေနၿပီ"
<p dir="auto">ခ်စ္ေသာဖစ္ေနသမ်ွကို ဘာတခုမွနားမလည္ေတာ့ေပ။ ဦးဘေသာင္းက<br />
``ငါ့သမီးအငယ္မေလးေလ မနက္တည္းကဟိုဘက္ရြာကိုေရာက္ေနတာ မနက္ျဖန္သူ ့သူငယ္ခ်င္းမဂၤလာေဆာင္မွာမို႔လို႔ သြားဝိုင္းကူေနတာ "<br />
ဦးစိုးမိုးသူမ်က္လံုးေတြက်ယ္ကာ ဒီေကာင္မေလး ကိုယ့္တူအိပ္ခန္းထဲေရာက္ရသည့္အဖစ္ကိုပဲ သိခ်င္မိ၏
<p dir="auto">ဦးဘေသာင္းက ဆံပင္ျဖဴေတြ႐ွိေနသည့္ ေခါင္းကို စိတ္မသက္သာသည့္မ်က္ႏွာႏွင့္ တစ္ခ်က္ပြတ္ကာ အိပ္ယာေဘးမွာ ထိုင္လိုက္၏<br />
<code>ဒီခေလးမ အဲ့လို ေယာင္တတ္တဲ့အက်င့္႐ွိလို႔ ညအိပ္ညေနဘယ္မွ မလႊတ္တာကြ ဘြဲ ့ရေအာင္ဆက္မတက္ဖစ္တာလဲ အဲ့ဒါေၾကာင့္ပဲေလ"ဘာ!.... အဲ့ဒါေယာင္တာ "<br />
<code>ဟုတ္တယ္ " တူဝရီးႏွစ္ေယာက္န်က္လံုးခ်င္းဆံုသြားၿပီး ယံုဖို႔ခက္ခဲေသာ အဖစ္က မ်က္စိေအာက္မွာပဲဖစ္သြား်ာမို႔. လက္မခံႏိုင္ေသာ္လဲ ေခါင္းမခါႏိုင္။ထူးဆန္းတယ္ေနာ္ ဒါလဲေရာဂါတမ်ိဳးပဲ "<br />
``ဟုတ္ေတာ့ဟုတ္တယ္ ဒါေပမဲ့ႏွင္းဆီက မွတ္ဥာဏ္အရမ္းေကာင္းတာကြ၊သူ ့ကိျ အာရံုေၾကာပ်က္စီးတာမ်ိဳးေတာ့ ေျပာလို႔မရပူး၊က်ဳပ္တို႔ကေတာ့႐ိုးေနပါၿပီ။
<p dir="auto"><code>သူ ့အတြက္ အနၱရာယ္မႀကီးပူးလား ဘႀကီး "ဒီရြာမွာ ကိုယ့္ရြာသားခ်ည္းပဲဆိုေတာ့ စိတ္ခ်ရပါတယ္ ဒါေပမယ့္ က်ဳပ္တို႔ကဂ႐ုစိုက္ပါတယ္၊ လူေလးနဲ႔အငယ္မ စကားေျပာလိုက္ေသးလား "<br />
ဦးဘေသာင္းသူ ့ကိုေမးလိုက္သျဖင့္ ခ်စ္ေသာ ေခါင္းညိတ္လိုက္၏
<p dir="auto">``႐ုတ္တရက္ အခန္းထဲဝင္လာေတာ့ လန္႔သလားတာေပါ့ အဲ့ဒါနဲ႔ျခင္ေထာင္ထဲဝင္မယ္လုပ္ေတာ့ ဆြဲထားရင္းနဲ႔ ဘႀကီးေသာင္းတို႔ေရာက္လာတာ "<br />
သတင္းအစံုအလင္ သိရေတာ့မွ ဦးစိုးမိုးသူက မ်က္ႏွာႀကီးျပံဳးစိစိဖစ္သြား၏ ခ်စ္ေသာ၏ မႈန္ကုတ္ကုတ္မၾကည္လင္သည့္ အၾကည့္ေၾကာင့္သြားေတြေပၚေအာင္ ရယ္လိုက္မိကာ......
<p dir="auto"><code>ငါ့ကိုယ္ငါ အံျသလို႔ပါခ်စ္ေသာရာ... တကယ္ပဲကိုယ့္ကိုကိုယ္ အိပ္မေပ်ာ္ေသးဘူးလို႔ ထင္ေနတာ ၊မင္းအိပ္မေပ်ာ္လို႔ လွမ္းေခၚရင္ျပန္ထူးမယ္ ဆိုၿပီးေတာ့ေလ " ေတာ္ပါေတာ့" ``တကယ္ေျပာတာ မင္းျဖစ္ပ်က္သြားတာေတြ သိကိုမသိလိုက္ဘူး "
<p dir="auto">``ကဲကဲ မနက္က်မွမိတ္ဆအ္ေပးမယ္ ႏွင္းဆီနဲ႔မင္းတို႔ဆံုမွမဆံုဖစ္ေသးတာ အခု ျပန္အိပ္လိုက္ၾက၍ီး ၏့္နက္ေနၿပီ က်ဳပ္ျပန္မယ္ "
<pre><code>ဦးဘေသာင္းက ေနရာက ထၿပီးမွ ျပန္လွည့္ၾကည့္၍.....
<p dir="auto">``ႏွင္းဆီကေယာင္ၿပီး ထသြားၿပီဆို ဒီအိမ္ကိုပဲေရာက္ေရာက္လာတာ မ်ားတယ္၊ အိမ္ေအာက္ကႏြားတင္းကုပ္မွာထိုင္ေနတာ မဟုတ္ရင္ ဒီကိုလိုက္႐ွာတာနဲ႔ေတြ ့တာပဲ၊ ဒါကသု ့အိမ္ကိူးကြ "<br />
ေျပာေနရင္းဆင္းသြားေတာ့ ဦးစိုးမိုးသူက. ေနာက္မွခပ္လႈပ္လႈပ္ပါသြားရင္း....
<p dir="auto">``ႏွင္းဆီ တဲ့လား၊ အႀကီးမေလးက စပယံျဖဴ သူကႏွင္းဆီေပါ့"
<pre><code>``မဟုတ္ပူး သူ ့နာမည္က `ထိုႏွင္းဆီ' "
<p dir="auto">ဟင္....<br />
ထိုင္လ်က္က်န္ေနခဲ့ေသာ ခ်စ္ေသာ ၾကားလိုက္ရသျဖင့္ မ်က္ခံုးႏွစ္ဖက္ျမင့္တက္သြားၿပီး ေျပာေနက်စကားအတိုင္း
<pre><code> ေတာသူေပမယ့္ ေလ်ာ့မတြက္နဲ႔......
Hi, I just followed you :-) Follow back and we can help each other succeed! @hatu