မ်က္ဝန္းေလးရႊန္းလဲ႔လဲ႔ႏွင့္ေမာ့ႀကည့္ကာ ဆိုလာတဲ႔
ခ်စ္ဇနီးေလး ပ်ိဳကို ႀကည့္ျပီး တိမ္စိုင္ မ်က္နွာေခ်ာေခ်ာႀကီးကလဲ
ႀကည္နူးျခင္းနဲ႔ျပံဳးေပ်ာ္ေန၏။
သူ႔နဲ႔ပ်ိဳ ကို ႀကီးျမိဳင္ကိုယ္တိုင္ပဲ မဂၤလာပြဲေလးလုပ္ေပးသျဖင့္
တိမ္စိုင္နဲ႔ပ်ိဳကညာ ေပ်ာ္ရႊင္စြာျဖင့္ မဂၤလာပြဲကိုက်င္းပခဲ႔ႀကသည္။
မမေဆြေက်းဇူးေႀကာင့္ ပ်ိဳ အရင္းအလုပ္ကလူမ်ားလဲ
မဂၤလာပြဲကုိတက္ေရာက္ႀကျပီး အယ္ဒီတာဦးေက်ာ္မင္းက
ပ်ိဳ အလုပ္ျပန္ဝင္ဖို႔ ဖိတ္ေခၚသျဖင့္ ပ်ိဳက သူ႔သေဘာတဲ႔။
သူ႔က လက္ခံရင္း သတင္းေထာက္အလုပ္ကို
ျပန္လုပ္မယ္ဟုေျပာလိုက္တာေႀကာင့္ ပ်ိဳကို သူ႔အတိုင္ထက္
အလြန္းခ်စ္ျမတ္နိုးရသည္။
ပ်ိဳ စိ္တ္ခ်မ္းသာရင္း သူ႔ကလဲ စိတ္ခ်မ္းသာျပီးသား။
အားလုံး ပ်ိဳသေဘာ ပ်ိဳ ဆႏၵပဲ။
အခုခ်ိန္ကေတာ့ သူ႔နဲ႔ပ်ိဳ မဂၤလာပြဲျပီးေတာ့ ေနာက္တေန႔
ဟန္နီးမြန္းထြက္ခဲ႔ႀကသည္။
ထို႔ေနရာေလးက ေမာင္းမကန္ ကမ္းေျခကိုျဖစ္သည္။
သူ႔ ေဆာက္ထားတဲ႔ဟိုတယ္မွာပဲ နူစ္ေယာက္သားတည္းႀက၏။
ဟိုတယ္ပိုင္ရွင္က သူ႔တို႔အတြက္ မဂၤလာလက္ဖြဲ႔ဟုဆိုျပီး
ေနစရိတ္ စားစရိတ္အားလုံးအခမဲ႔ျပဳလုပ္ေပးသည္။
သူ႔ ဘယ္လိုျငင္းဆိုလို႔မွမရ။မတတ္သာသည့္အဆုံး တိမ္စိုင္လက္ခံလိုက္ရသည္။
ပ်ိဳကေတာ့ ညီမေလး ခင္လုံးေမတို႔ျဖင့္ ျပန္ေတြ႔ရသျဖင့္
ေပ်ာ္ရႊင္ေနသလို လုံးကလဲ သူအရမ္းခ်စ္ခင္ရတဲ႔ ပ်ိဳကညာနဲ႔
ေတြ႔ရသျဖင့္ ေပ်ာ္ရႊင္မဆုံးျဖစ္ေန၏။အခုလဲ ပ်ိဳ လုံးတို႔အိမ္ကို
ေရာက္ေနႀကသည္။ညဆာဖိတ္ေကြ်းသျဖင့္ လာခဲ႔ရ၏။
စားေသာက္ျပီးေတာ့လည္ လုံး ပ်ိဳ အနားကပ္ထိုင္ရင္း……
''မမကို အကိုေလးနဲ႔လက္ထပ္တဲ႔အတြက္ လုံးေတာ့
အရမ္း ဝမ္းသာတာပဲ……''
ပ်ိဳ လုံးကိုျပံဳးႀကည့္ရင္း………
''လံုးကို မမေမးရအုံးမယ္ အမွန္တိုင္ေျဖေနာ္…''
''ဟုတ္ကဲ႔ ေမးပါမမ ''
''မမ ဒီကမ္းေျခကုိပထမဦးဆုံးလာေတာ့ လုံးက မမကိုအစခနဲ႔က
သိေနတာလား…''
ပ်ိဳ အေမးကို လုံး တစ္ေယာက္ မလုံမလဲျပံဳးရင္း……
''ဟုတ္ သိတယ္…''
''ႀကည့္စမ္း လုံးက မမကို မသိိသလိုနဲ႔လာဝင္ေရာတယ္…''
''အကုိေလးတိမ္စိုင္က အဲ႔လိုလုပ္ခိုင္းလို႔ပါမမရဲ႕…''
''လုံး အကိုေလးက သိပ္ျပီးဥာဏ္မ်ားတာပဲ
သူ႔ကုိသူလဲ မုန္းမာန္တဲ႔ မမကိုညာေသးတာ
သိပ္မုန္းဖို႔ေကာင္းတာပဲ…''
နွာေခါင္းေလးရံႈးကာေျပာလာတဲ႔ ပ်ိဳကို လုံး ခ်စ္စနိုးႀကည့္ရင္း……
''အကိုေလးက မမကိုသိ္ပ္ခ်စ္လို႔ပါ မမအေႀကာင္းကို
လုံးတို႔ကုိအျမဲေျပာျပတယ္ မမဓာတ္ပုံကုိလဲျပထားေတာ့
လံုးက ျမင္ဖူးေနတာေပါ့ အကိုေလးခ်စ္မယ္ဆိုလဲ
ခ်စ္စရာပဲ မမကသိပ္ေခ်ာတာ…''
''အံမယ္ ေျမွာက္ေနျပန္ျပီး လူကို ''
ပ်ိဳ မ်က္ေစာင္းေလးဝံ႔ကာေျပာလိုက္သည္။
လုံးက ျပံဳးရင္း……
''မေျမွာက္ပါဘူး လုံးက တကယ္ေျပာတဲ႔ဥစၥာ
မမ ေနမေကာင္းျဖစ္တာကိုလဲ အကိုေလး ဖုန္းဆက္ေျပာျပလို႔
သိတယ္ လံုးဘယ္ေလာက္မွစိတ္မေကာင္းဘူး
အျမဲဆုေတာင္းတယ္ မမအျမန္ေနေကာင္းပါေစလို႔…''
''ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ လုံးရယ္ ''
''ရပါတယ္မမရယ္ ဒီမွာႀကာႀကာေနေနာ္ ''
''လုံး အကိုေလးသေဘာပဲ ''
''ဟြန္႔ အကိုေလးကိုေျပာေတာ့လဲ မမသေဘာတဲ႔
တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ဟုတ္ေနတာပဲ…''
နူတ္ခမ္းေလးစူကာ ေျပာလာတဲ႔ လုံးကိုႀကည့္ျပီး ပ်ိဳ သေဘာက်စြာ
ရယ္မိသည္။
''ေဟ့ ဘာေတြသေဘာက်ျပီး ရယ္ေနတာလဲ ျပန္မယ္ကြ…''
ဘဘနဲ႔ေဒၚေလးတို႔စကားေျပာျပီး ပ်ိဳတို႔အနားလာကာ
ေမးလိုက္တဲ႔ တိ္မ္စိုင္ကုိႀကည့္ျပီး ပ်ိဳ ျပံဳးျပရင္း…
''ဘာမွမဟုတ္ပါဘူး မုန္းမာန္ဆိုတဲ႔လူတစ္ေယာက္အေႀကာင္းကို
ေျပာျပီးရယ္ေနတာ အဲ႔ဒီလူက လူလိမ္ လူညာႀကီးလို႔
အေပါင္းသင္မလုပ္ဖုိ႔ လံုးကုိ သတိေပးေနတာ…''
တိမ္စုိင္ တစ္ခ်က္ျပံဳးလိုက္ျပီး……
''ဒီေလာက္ ခင္ဖို႔ေကာင္းတဲ႔လူကိုကြာ ဘာမဟုတ္တာေတြ
ေျပာေနတယ္မသိ ကဲ လာျပန္မယ္ …''
လက္ကိုလာဆြဲသျဖင့္ ပ်ိဳ ထရပ္လိုက္ရသည္။
''လုံး မမျပန္မယ္ေနာ္ ေနာက္ေန႔မွ ျပန္လာခဲ႔မယ္…''
''ဟုတ္မမ…''
ပ်ိဳတို႔ လုံးကိုနူတ္ဆက္ျပီး ဟိုတယ္ဘက္ကိုျပန္လာခဲ႔ႀကသည္။
ေနဝင္ရိုးရီအခ်ိန္ျဖစ္သျဖင့္ ငွက္ကေလးမ်ားက အိပ္တန္းတက္ဖို႔
ကိုယ္စီးျပန္သန္ေနႀက၏။ပ်ိဳက ပင္လယ္ျပင္ႀကီးကို တစ္ခ်က္ႀကည့္ျပီး……
''ပ်ိဳတို႔ ကမ္းေျခဘက္သြားႀကအုံးစို႔…''
''ဟာ ဘာလို႔သြားေနမွာလဲ ျပန္ႀကစို႔ပါ…''
''ခဏေလးပါ တိမ္စိုင္ရဲ႕ ခဏေလးပဲ…''
''ဟင့္အင္း ခဏေလးလဲမသြားခ်င္ဘူး ကိုယ္အိပ္ခ်င္ေနျပီးကြ…''
''ဟင္ အေစာႀကီးပဲရွိေသးတဲ႔ဟာကို…''
ပ်ိဳ အံ႔ႀသသလို ေျပာေတာ့ တိမ္စိုင္ ပ်ိဳကို ျပံဳးစိစိနဲ႔ႀကည့္ရင္……
''အခုတေလာ ကိုယ္ကေစာေစာပဲအိပ္ခ်င္ေနတယ္…''
ဘာလိုလို သူ႔စကားေႀကာင့္ ပ်ိဳ သူ႔ကိုခ်စ္စဖြယ္မ်က္ေစာင္းထိုးကာ
တိမ္စိုင္ ဗိုက္ကိုဆြဲလိမ္လိုက္သည္။
''အား နာလိုက္တာ အမွန္တိုင္ေျပာတဲ႔ဟာကို
ကိုယ္ဗိုက္ကိုလိမ္ဆြဲရသလားမိန္းမရ…''
''တိမ္စိုင္ေနာ္ ဘာမိန္းမလဲ သြား…''
ပ်ိဳ ရွက္ေသြးျဖန္းကာ တိမ္စိုင္ကိုယ္ႀကီးကိုတြန္းလႊတ္လိုက္၏။
တိမ္စိုင္ အရွက္သဲသြားတဲ႔ပ်ိဳ မ်က္နွာေလးကိုသေဘာက်စြာ
ႀကည္႔ရင္း ရယ္လိုက္သည္။
''သိပ္ေပ်ာ္ေနႀကလား…''
''ဟင္…''
ရုတ္တရက္ထြက္ေပၚလာတဲ႔ အသံေႀကာင့္ပ်ိဳနဲ႔တိမ္စိုင္လွည့္
ႀကည့္လို္က္ႀကသည္။
''ဟင္ ဦးဟိန္းခန္႔…''
မွန္သည္။ဟိန္းခန္႔က တစ္ျခားလူနူစ္ေယာက္နဲ႔ဝန္းရံကာ
သူ႔တို႔အနားကိုေလွ်ာက္လာတာကို ေတြ႔လိုက္ရသည္။
တိမ္စိုင္ ပ်ိဳကို သူ႔ေနာက္သို႔အသာပို႔လိုက္ရင္း……
''ခင္ဗ်ား ဒီကိုဘာလာလုပ္တာလဲဦးဟိန္းခန္႔…''
ဟိန္းခန္႔ မဲ႔ျပံဳး ျပံဳးရင္း………
''ႀကင္စဦး ဇနီးေမာင္နွံကို လာျပီး ဂုဏ္ျပဳတာ
ေဟ့ ႀကာတယ္ အဲ့ေကာင္ကို သတ္ပစ္ႀကစမ္း…''
''ယီ ယား '''
မာန္သြင္းကာ ေျပးလာႀကတဲ႔ နူစ္ေယာက္ကို တိမ္စိုင္
အသင့္အေနထားနဲ႔ ဆီႀကိဳကာ ပ်ိဳကို ခပ္လွမ္းလွမ္း တြန္းပုိ႔၍
အနားေရာက္လာတဲ႔နူစ္ေယာက္ကုိဆီ၍ကန္ပစ္လိုက္သည္။
''အ ''
''ဖုတ္ ''
တိမ္စိုင္ သဲျပင္ေပၚလွဲက်သြားတဲ႔နူစ္ေယာက္ကို
အထမခံပဲ ဆက္၍ဗိုက္ျပင္းမ်ားကိုကန္ထည့္လို္က္၏။
''အား တိမ္စိုင္ ေနာက္မွာ…''
ပ်ိဳရဲ႕ အလန္႔တႀကားသတိေပးသံေႀကာင့္ တိမ္စိုင္ ခ်ာခနဲ႔
ေနာက္လွည့္ႀကည့္ျပီး သူ႔ကို ဓါးျဖင့္ထိုးလိုက္တဲ႔ ဟိန္းခန္႔အား
အသာကိုယ္ကိုယိမ္ျပီး ေရွာင္တိန္း၍ လက္ဖဝါးေစာင္းနဲ႔
ဟိန္းခန္႔ ဂုတ္ကိုရိုက္ခ်လိုက္သည္။
ဟိန္းခန္႔ ေရွ႕ကိုငိုက္သြားရာမွ ျပန္လွည့္၍ တိမ္စိုင္ရင္ဘက္ကို
ဓါးျဖင့္ေဝ႔ရမ္းလိုက္၏။တိမ္စိုင္ ကမန္းကတန္ ခါးေကာ့
ေနာက္ကြ်မ္းပစ္လိုက္ကာ ေရွာင္တိန္းလိုက္ရသည္။
''မင္းကို ငါသတ္ပစ္ရမွ ေက်နပ္မယ္ စိတ္ေအးမယ္တိမ္စိုင္
မင္းေသရင္း ပ်ိဳကညာကို ငါအပိုင္သိမ္းလို႔ရျပီး
ငါ လုပ္ခဲ႔သမွ်အားလုံးလဲ နူတ္ပိတ္ျပီးသားျဖစ္တာေပ့ါ
ဒီေတာ့ မင္းကိုငါသတ္မယ္…''
ေသြးရူး ေသြးတန္နဲ႔ေျပာကာ ကမူးကထိုး ဓါးကိုေဝ႔ယမ္းျပီး
လာတဲ႔ ဟိန္းခန္႔ကိုႀကည့္ျပီး တိမ္စို္င္ သတိထား၍
ေရွာင္ေနရသည္။လွဲက်ေနတဲ့ နူစ္ေယာက္ကလဲ
ျပန္ထ၍ သူ႔ကိုတိုက္ခိုက္သျဖင့္ သုံးေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္
ျဖစ္ေန၏။ပ်ိဳ တိမ္စိုင္ ကိုစိုးရိ္မ္ကာ ေႀကာင္ႀကည့္ေနရာမွ
အသိဝင္ကာ ေဘးပတ္ဝန္က်င္းကိုေဝ႔ႀကည့္ကာ……
''လာႀကပါအုံး ဒီမွာ အနိုင္က်င့္ေနလို႔…''
''ဟိတ္ ပ်ိဳကညာ မင္းပါးစပ္ကိုပိတ္ထားစမ္း…''
''ဟိန္းခန္႔ မင္း ပ်ိဳကိုလက္ဖ်ားနဲ႔ေတာင္းထိဖို႔မႀကိဳးစားနဲ႔…''
ဟိ္န္းခန္႔ က ပ်ိဳထံသြားသျဖင့္ တိမ္စိုင္ ပိ်ဳအတြက္စိုးရိမ္ကာ
ပ်ိဳအနားကိုအသြား တစ္ေယာက္က လွမ္းကန္လိုက္သျဖင့္
တိမ္စိုင္ ဒူးညြတ္ေကြးသြားသည္။
ေနာက္ထပ္လာတဲ႔ လက္သီးခ်က္ကိုတိ္မ္စိုင္မေရွာင္နိုင္။
''ခြပ္…''
''တိမ္စိုင္…''
ပ်ိဳ စိုးရိမ္တႀကီးနဲ႔ေအာ္ကာ အနားကိုေျပးလာသျဖင့္
တိ္မ္စိုင္ အလန္႔တႀကားပ်ိဳ ကိုႀကည့္ကာ……
''မလာနဲ႔ ေျပး ပ်ိဳ ေျပးေတာ့…''
တိ္မ္စိုင္ တားေသာ္လည္ ပ်ိဳကမေျပးပဲ သူ႔ထံအေျပးလာေနသျဖင့္
တိမ္စိုင္ ေနာက္ထက္ဝဲက်လာတဲ႔လက္ကို ဖမ္းဆုတ္၍
လိမ္ က်ိဳးပစ္လိုက္သည္။
''အား ''
ဒူးေထာက္ျဖစ္ေနရာမွ ဆက္ခနဲ႔ထျပီး သူ႔ကိုလာကန္တဲ႔
ေျခေထာက္ကို ေျခေကြး၍ဖမ္းလွည္႔လိမ္လိုက္၏။
''အ ''
တိမ္စိုင္ ပ်ိဳ ကိုဖမ္းခ်ဳပ္ရန္ႀကိဳးစားေနတဲ႔ ဟိန္းခန္႔ထံေျပး၍
ကန္ပစ္လိုက္သည္။ဟိန္းခန္႔ သဲျပင္ေပၚတစ္ပတ္ပစ္က်
သြားျပီး ဓါးကိုတင္းက်ပ္စြာကိုင္၍ ျပန္အထ……
''ေဟ့ ရပ္လိုက္စမ္း …''
ဟိ္န္းခန္႔ ရပ္တန္႔သြားျပီး လစ္ေျပးရန္ႀကံလိုက္သည္။
ဒါေပမယ့္ အနားေရာက္လာႀကတဲ႔လူတစ္စုက ဝိုင္းဖမ္းလိုက္ႀက၏။ပ်ိဳ တိမ္စိုင္အနားကိုေျပးလာသည္။
''တိမ္စိုင္ ဘာျဖစ္သြားေသးလဲဟင္ ''
စိုးရိမ္စြာေမးလာတဲ႔ ပ်ိဳကို ျပံဳးျပျပီး……
''ဟင့္အင္း ကိုယ္ဘာမွမျဖစ္ပါဘူးပ်ိဳရဲ႕…''
''ေႀသာ္ ဘယ္သူမ်ားလဲလို အင္ဂ်င္နီယာကိုတိမ္စိုင္တို႔
ဇနီေမာင္နွံပါလား…''
သူ႔နဲ႔ရင္းနွီတဲ႔ ကမ္းေျခ လုံးျခံဳေရးလူႀကီးဦးေသာင္းထြန္း။
တိမ္စိုင္ ျပံဳးျပလိုက္ရင္း…
''ဟုတ္ကဲ႔ ကြ်န္ေတာ္တို႔ကိုကူညီတဲ႔အတြက္ေက်းဇူးတင္ပါတယ္
အန္ကယ္……''
''ရပါတယ္ဗ် ကြ်န္ေတာ္တို႔ကိုလဲ ကေလးတစ္ေယာက္က
လာေျပာလို႔အျမန္ေရာက္လာတာပါ ဘာမ်ား ထိခိုက္သြားေသးလဲဗ်…''
''ကြ်န္ေတာ္ဘာမွမထိခိုက္ပါဘူး ''
''အခုကိစၥကိုဘယ္လုပ္ခ်င္လဲ ေမာင္တိမ္စိုင္…''
''သက္ဆိုင္ရာကိုသာအပ္လိုက္ပါ သူ႔ကိုဥပေဒအတိုင္
ေဆာင္ရြက္ပါလိမ့္မယ္အန္ကယ္…''
''ေကာင္းပါျပီး ခြင့္ျပဳပါအုံး…''
''ဟုတ္ကဲ႔…''
လုံးျခံဳေရးမ်ားဆြဲေခၚရာေနာက္ပါသြားရင္း သူ႔ကို မေက်နပ္စြာ
ႀကည့္လိုက္တဲ႔ဟိန္းခန္႔ကို တိမ္စိုင္အျပစ္မျမင္ပါ။
လူေတြက တစ္ခါတစ္ေလ တစ္စုံတစ္ခုကိုအေႀကာင္းျပဳျပီး
ရူးသြပ္တတ္ႀကသည္။
ဟိန္းခန္႔လဲ ဒီလိုပဲ စိတ္စြဲလန္းရာတစ္ခုေႀကာင့္ ယခုကဲ႔သို႔
အျပဳမူကို ျပဳျခင္းျဖစ္သည္။
မင္းအတြက္ ငါစိတ္မေကာင္းပါဘူးဟိန္းခန္႔။
ဒါေပမယ့္ မင္းျပဳမူတဲ႔အျပဳမူတြက္ မင္းကိုယ္တိုင္ခံရမွာပဲ။
တိမ္စိုင္ ပ်ိဳလက္ကိုဆြဲ၍သူ႔တို႔ တည္းခိုတဲ႔ဟိုတယ္ကို
ျပန္ခဲ႔ေတာ့သည္။
ဟိုတယ္ေရာက္ေတာ့ ပ်ိဳ သူ႔ပါးကညိဳစြဲေနတဲ႔ဒဏ္ရာေလးကို
လက္ကေလးနဲ႔အသာတိုထိႀကည့္ျပီး က်ပ္ပူတိုက္ေပးရင္း……
''အရမ္းနာေနလားဟင္…''
''မနာပါဘူးပ်ိဳရဲ႕ ''
''သူ႔က ဘာေႀကာင့္ဒီလိုလုပ္ရတာလဲမသိဘူး ''
''စိတ္စြဲလန္းမူႀကီးလို႔ေပါ့ ဒါေပမယ့္ အခုခ်ိန္ကစျပီး
ပ်ိဳဘာမွစိုးရိမ္စရာမလိုေတာ့ဘူးေနာ္ သူ႔မိုက္ျပစ္ကိုသူ
ခံသြားရျပီး စိုးရိမ္စရာမရွိေတာ့ဘူး ''
''စိုးရိမ္တာကေတာ့အရမ္းပဲ တိမ္စိုင္သာတစ္ခုခုျဖစ္သြားရင္း
ပ်ိဳရင္က်ိဳးမွာ…''
တိမ္စိုင္ ပ်ိဳလက္နူစ္ဖက္ကိုကိုင္ကာ ပ်ိဳကိုႀကည့္ရင္း……
''အဲ႔ေလာက္ေတာင္ပဲလားပ်ိဳရဲ႕ ဒီေလာက္ေတာင္ပဲလား ''
''တိမ္စိုင္ကို ပ်ိဳဘယ္ေလာက္ခ်စ္တယ္ဆိုတာ
ပ်ိဳ သည္းလႊာထက္မွာလဲ ခ်စ္အကၡရာေတြ အႀကိမ္ႀကိမ္ေရးထိုးခဲ႔ျပီးျပီ ဒါကိုတိမ္စိုင္က
မယုံလို႔လားဟင္ ''
မ်က္နွာေလးညိဳးကာေမးလာတဲ့ ပ်ိဳကိုျပံဳး၍ႀကည့္ရင္း
တိမ္စိုင္ ထိုင္ေနရာမွထကာ ပ်ိဳမ်က္နွာေလးပင့္ေမာ့ယူ၍……
''မယုံလို႔လားလို႔ မေမးပါနဲ႔ပ်ိဳရဲ႕ ပ်ိဳရဲ႕အခ်စ္ကိုဘယ္တုန္းကမွ
သံသယမဝင္ခဲ႔ပါဘူး ပ်ိဳကိုခ်စ္တဲ႔ကိုယ္ရဲ႕အခ်စ္ကလဲ
ကိုယ္နွလုံးသားထဲမွာ ျပည့္နက္ေနတယ္ဆိုတာကို
ပ်ိဳယုံတယ္မဟုတ္လား…''
''ယုံတယ္ သံေယာဇဥ္နဲ႔စတည္ခဲ႔တဲ႔ပ်ိဳတို႔ရဲ႕အခ်စ္ေတြက
ကမၻာတည္သ၍ခိုင္ျမဲေနမယ္ဆိုတာကိုပ်ိဳယုံပါတယ္တိမ္စိုင္ရယ္…''
''ကိုယ္ကေတာ့ ကိုယ္တို႔ရဲ႕အခ်စ္ေတြ အကၡရာမမွားတာကိုပဲ
ဝမ္းသာႀကည္နူးမိတယ္…''
''မွားစရာလားတိမ္စိုင္ရဲ႕ ပ်ိဳအခ်စ္ေတြက အသည္းလႊာထက္မွာ
ငယ္ငယ္ခနဲ႔ကအကၡရာထိုးျပီးသား တိမ္စိုင္သာ အခ်စ္ကို
ကစားလိုက္ေသးတာ ေနာက္ေတာ့ သူ႔မဟုတ္သလိုပဲ
လူကို အသဲအသန္ခ်စ္ျပေနတာ မုန္းစရာႀကီး ဟြန္႔…''
စံနဲ႔ပတ္သက္ခဲ႔မိတာကို မေက်နပ္သလိုမ်က္ေစာင္းေလးဝင့္ကာ
ေျပာလာတဲ႔ ပ်ိဳ ခ်စ္ျမတ္နိုးစြာႀကည့္ရင္း……
''ေတာင္းပန္ပါတယ္ပ်ိဳရယ္ ဒါေပမယ့္ ငါရဲ႕စစ္မွန္တဲ႔ခ်စ္ျခင္းေတြက ပ်ိဳဆီမွာပဲ က်ေရာက္ခဲ႔တာဟာ
ပ်ိဳကို သိပ္ခ်စ္လို႔ဆိုတာယုံ…''
''ယုံခ်င္စရာေတာ္ေတာ္ေကာင္းတယ္ မေျပာလိုက္ခ်င္ဘူး…''
''ပ်ိဳေနာ္ ငါအခ်စ္ကိုမယုံဘူးလားေျပာ ''
''ဟင့္အင္း ယုံဘူး …''
ေခါင္းေလးယမ္းကာ သူ႔ကိုျပံဳးစိစိနဲ႔ႀကည့္ကာ နွာေခါင္းေလးရႈံ႕၍
ေျပာလိုက္တဲ႔ပ်ိဳ ပုံစံေလးကို တိမ္စိုင္ အသဲယားသြားျပီး
ပ်ိဳကို ခ်စ္တဲ႔စိတ္ေတြမထိန္းနိူင္ေတာ့ပဲ ပ်ိဳကိုယ္ေလးကို
ဆက္ခနဲ႔ေပြ႔ခ်ီကာ ဖဲေမြ႔ယာထပ္ခ်ရင္း သူ႔ ပ်ိဳကိုယ္ေပၚစီးမိုးလိုက္၏။
မ်က္လုံးေလးဝိုင္းကာ ေမာ့ႀကည့္လာတဲ႔ ပ်ိဳကို ခ်စ္ရိပ္ရစ္မူးေနတဲ႔
မ်က္ဝန္းညိဳႀကီးနဲ႔ႀကည့္ရင္း……
''သိပ္ခ်စ္တယ္ပ်ိဳရယ္ အရမ္းခ်စ္တာပဲဗ်ာ……''
ရစ္ရစ္မူးမူးေျပာကာ နူတ္ခမ္းေလးကိုအငမ္းမရနမ္းရွိဳက္လာတဲ႔
တိမ္စိုင္ကိုယ္ႀကီးကို မမွီတစ္မွီသိုင္းဖက္ကာ
ပ်ိဳလဲ အရမ္းခ်စ္ပါတယ္ဆိုတဲ႔စကားကို မေျပာေတာ့ပဲ
သူ႔အခ်စ္ေတြထက္ ပ်ိဳအခ်စ္ေတြကလဲမေလ်ာ့တဲ႔အေႀကာင္းကို
တစ္လႀကမ္းနမ္းရွိဳက္ေနတဲ႔ တိမ္စိုင္ အနမ္းမ်ားကို
မ်က္ဝန္းေလးမွိတ္ျပီး ညိမ္သက္စြာခံယူရင္း
ပ်ိဳ သက္ေသျပလိုက္ေလေတာ့သည္။