[The text was written in July]
Recently, I have been feeling saturated with watching things on TV (movies, series, anime, etc.), so I decided to use the weather to sunbathe and go for a walk, while reading books at the same time. The sixth volume started a bit unexpectedly, I don't know if it was in the old anime, or even if it did, I suspect they briefly summarized it. The land was divided into 3 spheres of influence - the United States of Europe and Africa, North Condominium and neutral countries. The third group avoided war and destruction, but that did not help them before their destruction - when the North and Europe destroyed many of their cities, they destroyed neutral countries from their own annihilation. The reason was very simple - they wanted to keep the status quo according to the principle "if we cannot rule, we will not leave such an opportunity to anyone". And then, like a bunch of rams, they fucked up each other to the end, and as a result, the population of the Earth shrunk to 1 billion. The consequences were enormous, there were food problems, religions had their own private armies that murdered the women and children of people considered heretics, the people of North America died of many diseases and viruses praying to a God who never answered their prayers and did not just. In addition, a world government was created, one of the priority tasks of which was the colonization of space and the control of the Earth - so that there would be no more world wars that would eventually destroy humanity to the end. Even a special ministry was created for this. Then we had several hundred years of peace, the development of technology, space travel, colonization of new worlds, the Earth was increasing its sphere of influence in space more and more. The inhabitants of Mars, Pluto and other human-colonized extraterrestrial places began to get pissed that Mother Earth (or rather her inhabitants and politicians) treated them like slaves and suckers who can be robbed at any opportunity + treated as children with special needs, whom the possibility of self-determination should be limited. One of the colonies led the alliance and set 3 conditions for the representatives of the Earth, they sent them an answer that can be summarized like this - get the fuck out, you can do shit to us, so continue serving us. The colonies laughed at this and began to prepare for war. The Earthlings took the example of Adolf and started the cosmic Blitzkrieg - they began to smash one planet after another, turning everything they had created into ruin. In addition, they were given similar orders to the Russians attacking Ukraine - you are to rape women and massacre the colony's inhabitants in a very brutal way. Tens of thousands of people have been dismembered to scare them even more. The colonies did not remain passive and responded in the same way.
I will not summarize the rest as it would take up too much space. After this introduction, we returned to our timeline. The 5th volume was full of politics, actions and gigantic military operations (mobilization of many soldiers, battles taking place over a large area, battles planned in great detail), the chapter on the most important of them was called "Mortal Combat" and a reference to the famous bloody game is not accidental. It is the most powerful and brutal of all battles to date. It will be difficult to show in the anime without much censorship - they cut people alive (both internal organs, skin, and legs or hands) because there was often no time to relieve pain with drugs or alcohol. Some of them had to become crippled. The fight was stopped by Hilda, the Emperor's wife, who nearly conquered Heinsessen and plowed the Democrats completely - if she only cared, at her fingertips, the FPA capital would be adorned with Imperial flags. Volume 6, like volume 4, gave us a lot of breath. Both sides could rest again and think about the positive aspects of life in the gray everyday life. Yang and Frederica got married, lived in this place, and lived the way Yang envisioned them in moments of respite from the fight - he could lie down all day and do nothing but drink alcohol, rest, read and occasionally think (the guy doesn't he is stupid, he just doesn't like to think - that's why he is such a dangerous opponent, because of his knowledge and laziness, he chooses the simplest and the most effective solutions). I loved how Yang planned his ideal system - how he wrote down point by point what he needs to do to create an ideal political system, taking into account the risks and opportunities, dividing them into important and less important. Although, as a rule, he is a pleasant man who does not want to accuse anyone and sincerely believes in democracy, in his planning he is painfully honest (with himself and with objective reality) and down-to-earth, like good liberal politicians. The only inconvenience is that they are being watched by Imperial soldiers, but on the other hand, their reports usually say the same - "Yang Wen Li is harmless, he literally does nothing!" Let me remind you - the fact that the two most outstanding commanders of Reinhard and his wife did not take the capital by storm does not mean that there was no inconsistency. FPA representatives had to humble themselves in front of Kaiser and recognize his superiority, and thus agree to several conditions. Yang's soldiers (such as Poplin), deserters from the Imperial army (Merkatz and his aide, Schneider, probably also members of Rosen Ritter, I did not pay attention to whether they also escaped), wanted or had to escape. The former did not want to live under the foot of the Empire, as their colleagues, whose salaries were further reduced (to make it easier to pay a contribution to the Empire). The latter, for obvious reasons, had no other choice. Julian, Boris Konev and Machungo, during their journey to Earth, visited them for a while, talked, and Poplin invited himself to their merry company - there were not too many pretty women in exile, and young Chad had to give up his lust.
A little more is happening with Reinhard and his wife. After the ceremony, they had a few days' rest, then went to visit Brother Hilda. The one I mentioned in my review of the 2nd half of anime season 3. The boy was manipulated by a sect, that is, the followers of the Earth Cult. They took advantage of the fact that the boy had always been weak, and as soon as he left his mother's womb, he had to fight for his life (which would have been impossible if it were not for his noble family's fortune). As psychology says, and after this fragment, I conclude that Lord Tanaka also knows it, every man wants to feel power over someone. Or to put it another way - almost all healthy people exhibit this sort of thing. Usually, these are not very high expectations (if the person is sane or has not experienced some traumas that have distorted it). Due to his illness, the young man is weaker than a medium-sized bird that could have killed him if he were a cannibal, so his thirst for power is exceptionally strong. The Earth Cult brainwashed him and took advantage of the fact that the Kaiser would visit him at his wife's request. They did it in a particularly perfidious way, prepared bombs under the mansion where they were staying, and gave the boy a detonator. The latter blackmailed Reinhard into accepting his superiority. The blonde told him like Chad Omega that he accepted the fact that he could die at any moment and he was not moved by it. It doesn't matter if he dies in battle, in an assassination attempt, or at the hand of a cripple who is unable to do anything on his own. The young one cried and could be disarmed without risk. Hilda's brother died shortly after an unsuccessful attempted assassination. Tragic fate, the boy wanted to be in the center of the universe even for a short while. Since he lived with a death sentence that hung over him 24 hours a day from the first to the last moment, he wanted to have power in his hands for at least a moment. It is hard to imagine a better opportunity than holding the Emperor, his bodyguards and his wife by the balls. As a consequence of these events, the Kaiser ordered the final resolution of the Earth worshipers' question and ordered information about this sect to be obtained in order to destroy it afterwards.
As for the next events, the author will force some unnecessary information again. I am talking specifically about discussing the previous rulers, probably for the 3rd or 4th time. The first time it was interesting, because it added depth and developed the character of Rudolph the Great. The second time, I accepted it, because that was the context (although for me at least half of it could be thrown into the trash, it would be a waste of paper) - it concerned the young Kaiser, so ok. Besides, nothing happened in that volume gun, so I took note that it was hard to write to Mr. Tanaka, and I had no complaints. Here, however, it was unnecessary and, to be honest, I was sleeping over the book then. I have flown through some of the passages, like a bored student learning things he doesn't need at all. Fortunately, it was extremely short. As for Yang, to be honest I forgot about his grand plan. I still don't remember how it happened, but the beginning reminded me of its existence. It turned out that he helped some of his soldiers and deserters to escape beyond the sphere of influence of the Empire and the FPA. They didn't run as far as the founding father of the Democrats, but they hid well enough that no one can find them. The plan is simple - start a mini revolution in a bloodless way (or with as few dead bodies as possible). I like it right from the planning stage when he listed each step and then explained it, I also like the realization - Yang plays cat and mouse to buy his people as much time as possible. The governor of the Empire has a big problem with Yang, who, with undisguised pleasure, began to use the officials' favorite weapon - he stretches for as long as possible, pretends he doesn't know anything, generally uses obstruction, using the law 100% to his advantage, thus mocking himself with your opponents. The final act was also nice - Walter and all of Rosen Ritter abducted Helmut Lennenkamp. To this end, they terrorized their own colleagues from the FPA government, destroyed all passages that the Imperial military could reach, the brigade went upstairs to capture its governor, and the commander blocked the only way. This is my favorite scene, Walter said to the soldiers, "So, who of you will try your luck in the fight against the great commander Rosen Ritter? Who of you want to go down in history as someone who defeated Walter von Schonkopf? "Only one boy jumped to him, who was quickly defeated. Walter saved his life by correctly answering questions about whether he has a girlfriend. The governor unfortunately he died (which surprised me a bit, the guy was presented by various situations and people as a tough art.) Yang therefore once again showed wisdom, especially an incongruous sincerity that most people cannot afford - "Well it is a pity that he died ... Unfortunately, we cannot treat the corpse with due respect and must desecrate it to our needs. We must do everything possible to ensure that the information about his death does not go beyond our group. Even if it means complete desecration! ".
As for the Earth Cult, Julian, Poplin and the rest got into the sect and we learned some new things. For example, the leader of the cult is over 300 years old, they justified it with his genetics, as in the case of the greatness of Rudolph the Great. This is a fairly cheap explanation, because I have seen quite a lot of people like Rudolf with my own eyes (literally such giants as Thorkell from "Vinland Saga" - they would instantly massacre people of my size, and I am far from being small), and people with even 180 I do not know years, but ok - let's assume that it is the merit of the cosmos and it is some genetic mutation, as in people who can eat metal or those whose teeth have grown several times, not twice. I still do not know how miraculously an insignificant sect could achieve so much (especially when the Earth is one of thousands of planets and the world is by no means dependent on it + goes far beyond its area) and have such an impact on world politics. Kill individual commanders or try to kill them? Ok, this might work in some situations, but their actions go way beyond that. Such things happen only in fairy tales or under a lot of factors and very favorable circumstances (like the earlier attack on Reinhard), in our world the army would fall in, make a total fuck and it would be so quiet that a fly or a mosquito would be heard from several dozen meters. Phezzan can at least buy an army and resist for 1-2 days, cultists are poor dirty people in some rags with primitive weapons. In addition, Imperial troops also came to Earth, and the expedition commander, August Wahlen, lost his arm. One of the cultists poisoned her by an unsuccessful attempt, so the doctor had to amputate her to save his life. Btw. Julian was again luckier than wise, and returned with Imperial troops who did not even recognize them.
The sixth volume ends with Yang commencing his diversion and finalizing his plan - he has gathered all the troops he could, and he has provided the rest of the armor, so that the Empire and the democratic government that has no reason to capture them along with their families, rebuild partially their own troops. fleet and set off into the unknown. The emperor, in turn, moved his capital and top officials to Phezzan to be able to efficiently manage the new territory. He is starting to bother him with the fact that he no longer has any worthy rival and that he has achieved his goals too easily. This has not escaped the eyes of Hilda, who is trying to support him - not only because she has caught up with the bunny, but also because of the first symptoms of the disease. Here, however, a break - if you know the old anime, you know what I'm talking about, and if not, you can make up for it. And one more thing, "nice" that not only am I bombarded with questions and suggestions about a potential child - I feel exactly like him, but for slightly different reasons. The discussion of the 7th volume and subsequent ones will appear on the blog probably in 2023, and next year I also plan to finish my adventure with the book LotGH. Until then, I will read other books - I plan to buy something for my birthday a'la "Masters of Doom", because we have more and more books on the history of games on the Polish market, I want to finish the first volume of "Altered Carbon" and start a volume of Polish fantasy "Lord of Ice Garden ". And when it comes to LotGH, first I have to buy the remaining volumes on Amazon ... I'll wait for the Christmas promotion, I'll save a dozen cash.
[Tekst był pisany lipcu]
Ostatnio czuję się przesycony oglądaniem rzeczy na telewizorze (filmy, seriale, anime etc.), więc postanowiłem wykorzystać pogodę do opalania się i spacerów, przy jednoczesnym czytaniu książek. Szósty tom zaczął się trochę niespodziewanie, nie wiem czy to było w starym anime, a nawet jeśli, to podejrzewam że przedstawili to w sposób skrótowy. Ziemia została podzielona na 3 strefy wpływów - Stany Zjednoczone Europy i Afryki, Północne Kondominium i kraje neutralne. Państwa z trzeciej grupy unikały wojen i destrukcji, ale to im nie pomogło przed zniszczeniem - gdy północ i Europa rozwaliły wiele swoich miast, to zniszczyli kraje neutralne przed własną anihilacją. Powód był bardzo prosty - chcieli zachować status quo w myśl zasady "skoro my nie możemy panować, to nikomu nie pozostawimy takiej możliwości". A potem, jak banda baranów, rozjebali siebie nawzajem do końca i w efekcie liczba mieszkańców Ziemi skurczyła się do 1 miliarda. Konsekwencje były olbrzymie, były problemy z żywnością, religie miały swoje prywatne armie, które mordowały kobiety i dzieci ludzi uznanych za heretyków, ludzie zamieszkujący Amerykę północną umierali na wiele chorób i wirusów, modląc się do Boga, który nigdy nie odpowiedział na ich modlitwy i nie tylko. Poza tym, powstał rząd światowy, którego jednym z priorytetowych zadań, była kolonizacja kosmosu oraz kontrola Ziemi - by nie doszło do kolejnych wojen światowych, które w końcu rozwalą ludzkość do końca. Stworzono do tego nawet specjalne ministerstwo. Potem mieliśmy kilkaset lat spokoju, rozwoju technologii, podróży kosmicznych, kolonizacji nowych światów, Ziemia coraz bardziej zwiększała swoją strefę wpływów w kosmosie. Mieszkańcy Marsa, Plutona i innych miejsc pozaziemskich, skolonizowanych przez człowieka, zaczęli się wkurzać, że Matka Ziemia (czy właściwie jej mieszkańcy i politycy), traktuje ich jak niewolników i frajerów, których można okradać przy każdej okazji + traktować jak dzieci specjalnej troski, którym należy ograniczyć możliwość samostanowienia. Jedna z kolonii stanęła na czele sojuszu i postawiła reprezentantom Ziemi 3 warunki, ci wysłali im odpowiedź, którą można streścić mniej więcej tak - wypierdalać, gówno nam możecie zrobić, więc służcie nam dalej. Kolonie wyśmiały to i zaczęły przygotowywać się do wojny. Ziemianie wzięli przykład z Adolfa i rozpoczęli kosmiczny Blitzkrieg - zaczęli rozwalać jedną planetę po drugiej, obracając wszystko to, co stworzyli, w ruinę. Poza tym dostali podobne rozkazy do Rosjan atakujących Ukrainę - macie gwałcić kobiety i masowo mordować mieszkańców kolonii w bardzo brutalny sposób. Rozczłonkowano dziesiątki tysięcy ludzi, by przestraszyć ich jeszcze bardziej. Kolonie nie pozostały bierne i odpowiedziały w ten sam sposób.
Reszty nie będę streszczał, bo zajęłoby to zbyt wiele miejsca. Po tym wstępie, powróciliśmy do naszej linii czasowej. 5 tom był pełen polityki, akcji i gigantycznych operacji wojskowych (mobilizacja wielu żołnierzy, bitwy dziejące się na dużej przestrzeni, bardzo szczegółowo zaplanowane potyczki), rozdział dotyczący najważniejszej z nich nazywał się "Mortal Combat" i nawiązanie do słynnej, krwawej gry, nie jest przypadkowe. Jest to najmocniejsza i najbardziej brutalna ze wszystkich dotychczasowych bitew. Trudno to będzie pokazać w anime bez dużej cenzury - kroili ludzi na żywca (zarówno organy wewnętrzne, skórę, jak i nogi, czy ręce), bo często nie było czasu na uśmierzenie bólu narkotykami lub alkoholem. Część z nich musiała zostać kalekami. Walkę powstrzymała Hilda, żona Imperatora, która niemalże podbiła Heinsessen i totalnie zaorała Demokratów - gdyby jej tylko zależało, to na jej skinienie palcem, stolica FPA zostałaby przyozdobiona flagami Imperium. Tom 6, podobnie jak 4, dał nam dużą chwilę oddechu. Obie strony ponownie mogły odpocząć i pomyśleć o pozytywnych aspektach życia w czasie szarej codzienności. Yang i Frederica wzięli ślub, zamieszkali w tym miejscu i żyli w taki sposób, jak to sobie wyobrażał Yang w chwilach wytchnienia od walki - mógł sobie leżeć cały dzień i nic nie robić, poza piciem alkoholu, odpoczywaniem, czytaniem i okazjonalnym myśleniem (facet nie jest głupi, po prostu nie lubi myśleć - dlatego jest tak groźnym przeciwnikiem, przez swoją wiedzę i lenistwo, wybiera najprostsze, a zarazem najskuteczniejsze rozwiązania). Bardzo mi się podobało, jak Yang zaplanował sobie swój idealny system - jak rozpisał punkt po punkcie, co musi zrobić, by stworzyć idealny system polityczny, uwzględniając przy tym zagrożenia i szanse, dzieląc je na ważne i mniej istotne. Mimo, że co do zasady to przyjemny mężczyzna, który nie chce nikomu nic zarzucać i szczerze wierzy w demokrację, to przy swoim planowaniu jest boleśnie szczery (wobec samego siebie, jak i obiektywnej rzeczywistości) i przyziemny, jak dobrzy liberalni politycy. Jedyna niedogodność to fakt, że są obserwowani przez żołnierzy Imperium, ale z drugiej strony, ich raporty zazwyczaj brzmią tak samo - "Yang Wen Li jest niegroźny, on dosłownie nic nie robi!". Przypominam - fakt, że dwóch najwybitniejszych dowódców Reinharda i jego żona nie wzięli szturmem stolicy, nie oznacza braku konsekwencji. Reprezentanci FPA musieli się ukorzyć przed Kaiserem i uznać jego wyższość, a co za tym idzie, zgodzić się na kilka warunków. Żołnierze Yanga (jak np. Poplin), dezerterzy z armii Imperium (Merkatz i jego adiutant, Schneider, zapewne też członkowie Rosen Ritter, nie zwróciłem uwagi czy oni też uciekli), chcieli lub musieli uciec. Ci pierwsi nie chcieli żyć pod butem Imperium, jak ich koledzy, którym dodatkowo obniżono pensje (by było łatwiej zapłacić kontrybucję wobec Imperium). Ci drudzy z oczywistych powodów nie mieli innego wyjścia. Julian, Boris Konev i Machungo podczas swojej podróży na Ziemię, odwiedzili ich na chwilę, porozmawiali, a Poplin wprosił się do ich wesołej kompanii - na uchodźstwie nie było zbyt dużo ładnych kobiet, a młody Chad musiał dać upóst swojej chuci.
Nieco więcej dzieje się u Reinharda i jego żony. Po ceremonii mieli kilka dni odpoczynku, a potem udali się na wizytę do brata Hildy. Tego, o którym wspominałem w recenzji 2 połowy 3 sezonu anime. Chłopak został zmanipulowany przez sektę, czyli wyznawców Kultu Ziemi. Ci wykorzystali fakt, że chłopak od zawsze był słaby i odkąd tylko wyszedł z łona matki, to musiał walczyć o życie (co byłoby niemożliwe, gdyby nie majątek jego szlacheckiej rodziny). Jak głosi psychologia, a po tym fragmencie wnioskuję, że Pan Tanaka również to wie, każdy człowiek chce czuć nad kimś władzę. Albo inaczej - niemal wszyscy zdrowi ludzie przejawiają takie coś. Zazwyczaj nie są to jakieś duże wymagania (jeśli człowiek jest zdrowy na umyśle lub nie przeżył jakiś traum, które to wykrzywiły). Młodzieniec z racji swojej choroby, jest słabszy od średniej wielkości ptaka, który mógłby go zabić, gdyby był ludożercą, więc pragnienie władzy jest u niego wyjątkowe silne. Kult Ziemi zrobił mu pranie mózgu i wykorzystał fakt, że Kaiser go odwiedzi na prośbę żony. Zrobili to w szczególnie perfidny sposób, przygotowali bomby pod rezydencją, w której się zatrzymali i dali chłopcu detonator. Ten szantażował Reinharda, że ma uznać jego wyższość. Blondyn mu powiedział niczym Chad Omega, że zaakceptował fakt, że może umrzeć w każdej chwili i go to nie wzrusza. Nie ważne czy umrze w boju, podczas zamachu, czy z ręki kaleki, który nie jest w stanie zrobić czegokolwiek samodzielnie. Młody się popłakał i można go było rozbroić bez ryzyka. Brat Hildy zmarł krótko po nieudanej próbie zamachu. Tragiczny los, chłopak chciał być w centrum wszechświata choćby przez krótką chwilę. Skoro żył z wyrokiem śmierci, który wisiał nad nim 24 godziny na dobę od pierwszej do ostatniej chwili, to chciał chociaż przez chwilę mieć władzę w swoich rękach. Trudno sobie wyobrazić lepszą sposobność niż trzymanie za jaja Imperatora, jego ochroniarzy oraz żony. W konsekwencji tych wydarzeń, Kaiser zarządził ostateczne rozwiązanie kwestii wyznawców Ziemi i kazał zdobyć informacje na temat tej sekty, by potem ją zniszczyć.
Jeśli chodzi o kolejne wydarzenia, to autor ponownie wcisnąć na siłę kilka niepotrzebnych informacji. Mówię tu konkretnie o omawianiu poprzednich władców i to chyba po raz 3, czy 4. Za pierwszym razem było to ciekawe, bo dodawało głębi i trochę rozwijało postać Rudolfa Wielkiego. Za drugim razem, zaakceptowałem to, bo taki był kontekst (mimo, że jak dla mnie co najmniej połowę z tego można byłoby wyrzucić do kosza, szkoda papieru) - to dotyczyło młodego Kaisera, więc ok. Poza tym, w tamtym tomie nic się nie działo, więc przyjąłem do wiadomości, że ciężko się go pisało panu Tanace i nie miałem zarzutów. Tutaj natomiast było to zbędne i będąc szczerym, przysypiałem wówczas nad książką. Przeleciałem przez niektóre fragmenty, jak znudzony uczeń, który uczy się rzeczy, których zupełnie nie potrzebuje. Na szczęście trwało to wyjątkowo krótko. Jeśli chodzi o Yanga, to będąc szczerym, zapomniałem o jego wielkim planie. Nadal nie pamiętam jego przebiegu, ale początek przypomniał mi o jego istnieniu. Okazało się, że pomógł on części swoich żołnierzy oraz dezerterom w ucieczce poza strefę wpływów Imperium i FPA. Ci nie uciekli tak daleko jak ojciec-założyciel Demokratów, ale ukryli się na tyle dobrze, że nikt nie jest w stanie ich znaleźć. Plan jest prosty - wywołać mini rewolucję w bezkrwawy sposób (względnie, by było jak najmniej trupów). Podoba mi się to od samego etapu planowania, gdy wymieniał każdy krok, a następnie go wyjaśniał, podoba mi się również realizacja - Yang się bawi w kotka i myszkę, by kupić swoim ludziom jak najwięcej czasu. Gubernator Imperium ma duży problem z Yangiem, który z nieukrywaną przyjemnością, zaczął korzystać z ulubionej broni urzędników - przeciąga jak najdłużej się da, udaje że nic nie wie, generalnie stosuje obstrukcję, wykorzystując prawo w 100% na swoją korzyść, przedrzeźniając się tym samym ze swoimi oponentami. Finałowy akt też był przyjemny - Walter wraz z całym Rosen Ritter uprowadzili Helmuta Lennenkampa. W tym celu, sterroryzowali swoich własnych kolegów z rządu FPA, zniszczyli wszystkie przejścia, jakimi mogłoby się dostać wojsko Imperium, brygada poszła na górę pojmać swojego zarządcę, a dowódca zablokował jedyną drogę. To moja ulubiona scena, Walter powiedział do żołnierzy - "No to co, kto z was spróbuje szczęścia w walce z wybitnym dowódcą Rosen Ritter? Kto z Was chce się zapisać w historii jako ktoś, kto pokonał Waltera von Schonkopfa?" - wyskoczył do niego tylko jeden chłopak, który szybko został pokonany. Walter oszczędził jego życie, bo poprawnie odpowiedział na pytania dotyczące tego, czy ma dziewczynę. Gubernator niestety zmarł (co mnie trochę zdziwiło, facet został przedstawiony przez różne sytuacje i osoby jako twarda sztuka). Yang w związku z tym po raz kolejny wykazał się mądrością, a zwłaszcza nie pasującą do jego wyglądu szczerością, na którą nie stać większości ludzi - "No szkoda, że zmarł... Niestety nie możemy potraktować zwłok z należytym szacunkiem i musimy je sprofanować do naszych potrzeb. Musimy zrobić wszystko, by informacja o jego śmierci nie wyszła poza naszą grupę. Nawet jeżeli będzie to oznaczało kompletną profanację!".
Jeśli chodzi o Kult Ziemi, to Julian, Poplin i reszta, dostali się do sekty, dzięki czemu dowiedzieliśmy się kilku nowych rzeczy. Np. przywódca Kultu ma ponad 300 lat, uzasadnili to jego genetyką, jak w przypadku wielkości Rudolfa Wielkiego. Jest to dość tanie wytłumaczenie, bo takich ludzi jak Rudolf widziałem dość wielu na własne oczy (dosłownie takich olbrzymów jak Thorkell z "Vinland Saga" - błyskawicznie by zmasakrowali ludzi o moim gabarycie, a daleko mi do bycia małym), a ludzi mających choćby 180 lat nie znam, no ale ok - przyjmijmy że to zasługa kosmosu i jest to jakaś mutacja genetyczna, jak u ludzi którzy mogą jeść metal lub tym, którym zęby rosły kilkukrotnie, a nie 2-krotnie. Nadal nie wiem, jakim cudem mało znacząca sekta, mogła tyle osiągnąć (zwłaszcza w sytuacji, gdy Ziemia jest jedną z tysięcy planet, a świat bynajmniej nie jest od niej zależny + wykracza daleko poza jej obszar) i mieć taki wpływ na światową politykę. Zabić pojedynczych dowódców lub próbować ich zgładzić? Ok, w niektórych sytuacjach to może zadziała, ale ich działania wykraczają daleko poza to. Takie rzeczy zdarzają się tylko w bajkach lub przy spełnieniu mnóstwa czynników i bardzo sprzyjających okolicznościach (jak wcześniejszy zamach na Reinharda), w naszym świecie wojsko by wpadło, zrobiło totalny rozpierdol i byłoby tak cichutko, że muchę lub komara byłoby słychać z kilkudziesięciu metrów. Phezzan może sobie chociaż kupić armię i stawić opór przez 1-2 dni, kultyści to biedne brudasy w jakiś szmatach z prymitywną bronią. Poza tym, na Ziemię przybyli również żołnierze Imperium, a dowódca ekspedycji August Wahlen, stracił rękę. Jeden z kultystów zatruł ją przez nieudany zamach, więc lekarz musiał dokonać jej amputacji, by uratować jego życie. Btw. Julian znowu miał więcej szczęścia niż rozumu i wrócił wraz z żołnierzami Imperium, którzy nawet ich nie rozpoznali.
Szósty tom kończy się w ten sposób, że Yang rozpoczął swoją dywersję i finalizuje swój plan - zebrał wszystkich żołnierzy, jakich mógł, a reszcie zapewnił plot armor, by Imperium i demokratyczny rząd będący nie miały powodu do pojmania ich wraz z rodzinami, odbudował częściowo swoją flotę i wyruszył w nieznane. Imperator z kolei przeniósł swoją stolicę i najważniejszych urzędników do Phezzanu, by móc sprawnie zarządzać nowym terytorium. Zaczyna mu doskwierać fakt, że nie ma już żadnego godnego rywala i zbyt łatwo przyszło mu osiągnięcie swoich celów. Nie umknęło to oczom Hildy, która stara się go wesprzeć - nie tylko z powodu dogonienia króliczka, ale również pierwszych symptomów choroby. Tu jednak przerwę - jeżeli znacie stare anime, to wiecie o czym mówię, a jeżeli nie, to możecie je nadrobić. A i jeszcze jedno, "miło" że nie tylko ja jestem bombardowany pytaniami i sugestiami dotyczącymi potencjalnego dziecka - czuję się dokładnie tak, jak on, choć z nieco innych powodów. Omówienie 7 tomu i kolejnych pojawi się na blogu zapewne w 2023, w przyszłym roku planuję też skończyć swoją przygodę z książkowym LotGH-em. Do tego czasu przeczytam inne książki - planuję sobie kupić coś na urodziny a'la "Masters of Doom", bo na polskim rynku mamy coraz więcej książek dotyczących historii gier, chcę skończyć 1 tom "Altered Carbon" oraz zacząć tom polskiej fantastyki "Pan Lodowego Ogrodu". A jeśli chodzi o LotGH-a, to najpierw muszę kupić pozostałe tomy na Amazon... Poczekam na świąteczną promocję, zaoszczędzę kilkanaście PLN.